Met “Manneken Pis” de trein in!
In het Belgische Geraardsbergen werd van zondag 8 t/m donderdag 12 augustus een Open toernooi gehouden. Het was al weer de 36ste keer dat het toernooi gehouden werd; vanwege corona kon het evenement vorig jaar niet plaatsvinden maar voor deze zomer was de organisatie er alles aan gelegen om toch een modus te vinden zodat het veilig (coronaproof!) georganiseerd kon worden. En ik moet zeggen dat zij met vlag en wimpel zijn geslaagd door dit evenement op een goede en veilige manier te laten doorgaan waardoor veel mensen weer het nodige schaakplezier hebben kunnen beleven.
Waar traditioneel in “Het Koetshuis”, vlakbij de abdij van Geraardsbergen werd gespeeld, moesten er vanwege de covid-19 beperkingen nu op vijf verschillende locaties gespeeld worden. Men had het clublokaal van de organiserende schaakclub “Van Pion Tot Dame Geraardsbergen”, café “The Preacher” omgedoopt tot het domein van de eerste 15 borden, waaronder zes liveborden. Dus als je in deze bovenzaal zat, deed je mee om de prijzen. Op dezelfde pittoreske markt, waar dit café te vinden is, was ook het stadhuis gastheer. Uiteindelijk was Caïssa, de schaakgodin, mij ditmaal op de hand, maar daarover later meer. Dat ik met een goed gevoel dit toernooi in ging, had onder andere te maken met de straat waar ik, vanuit het hotel, samen met mijn zoontje Tommy (die ook meespeelde) doorheen moest lopen op weg naar één van de locaties waar gespeeld zou worden (zie naambordje). Hoewel de spelling niet helemaal in orde is 🙂 konden we hier wel om lachen aangezien mijn familie in de loop van de tijd de meest rare verbasteringen van onze familienaam hebben moeten aanhoren.
Dit schilderij in het stadhuis toont de kroning van Napoleon tot Keizer (foto Armin Kohlrausch).
Terug naar het toernooi. Aangezien ik voor de tweede ronde, die zondagavond gespeeld werd, een bye had genomen, kwam ik de derde ronde te zitten in het bovengenoemde stadhuis. Mensen uit de oudheid op prachtige schilderijen keken je tegemoet, maar helaas stond de toegangsdeur wagenwijd open (in verband met de onmisbare ventilatievoorschriften) en, behalve dat de koude invloedsfeer van die dag toch binnenkwam, leidde een ander tafereel halverwege de partij tot wat commotie. Want op het balkon meldde zich plotseling een clownesk geklede figuur met een grote koebel die het publiek op het marktplein op luide toon begon toe te spreken. Duidelijk een staaltje plaatselijke folklore waarbij de man niet wist dat er geschaakt werd en dat je dan stil moet zijn… Toen hij klaar was met zijn speech, werd hem meegedeeld dat er achter de deur een schaaktoernooi plaatsvond waarna hij zich onmiddellijk verontschuldigde. Maar een aantal blunders waren er toen al gemaakt… De schakers in het stadhuis zaten trouwens te spelen in de nissen van het grote gebouw waar aan het eind in een zaal een grote, brede tafel stond opgesteld met twee schaakborden. Die tafel was zo breed dat het niet eenvoudig was om de onderste rij te bereiken. In dezelfde ronde dat ik hier speelde, was ook mijn zoontje van 11 jaar bezig om – toevallig aan deze brede tafel – met zwart de zet 29…De1 uit te voeren in onderstaande diagramstelling. Hij moest vrijwel geheel over de tafel hangen om die zet te kunnen spelen!
Lees meer >
Het 
Als coördinator van de boekenrubriek ontvang ik regelmatig uit binnen- en buitenland pakketjes met boeken. Uitgeverijen hebben er belang bij dat hun nieuwe boeken onder de aandacht van een groot publiek worden gebracht. Daar werkt ons Schaaksiteteam, bestaande uit 
