We gaan op deze zonnige zaterdag op pad door Nederland. Het doet denken aan het uitstapje van een Franse componist in 1745. Met een Italiaanse muzikant en zijn dochter en een beroemde Italiaanse violist zou hij op toernee gaan, maar dat ging op het laatste moment niet door. De naam van die componist? Philidor. En hij kon nog schaken ook.
Debutantenbal bij Philidor 1847 – Caïssa-Eenhoorn. Robin Duson en Leandro Slagboom spelen hun eerste partij in de eerste klasse.
Bron: https://kennemercombinatie.nl/2021/09/19/metaalmoeheid-bij-de-oude-garde-breekt-kc1-op/
Een kort verslag van de openingswedstrijd tegen Charlois, want de kater is nog voelbaar.
Hoogtepunten: de Japanse Chinees na afloop! Goede teamsfeer met het jonge, nieuwe team! En de jonkies en nieuwelingen deden het prima, met een 3 – 3 score!
Niet alle jongeren hadden het makkelijk: bij Esper mislukte de opening en hij koos een langzame, pijnlijke manier om ten onder te gaan.
Lees meer >
Wekelijks publiceren we de diverse schaakrubrieken van de weekendkranten. Wij streven naar publicatie op de woensdag of donderdag na het voorgaande weekend.
Lees meer >Voormalig wereldkampioen Nona Gaprindashvili heeft een aanklacht ingediend tegen Netflix. Ze neemt aanstoot aan de volgende opmerking in de serie The Queen’s Gambit: “Het enige ongebruikelijke aan haar is haar sekse. En dat is niet eens uniek in Rusland. Er is Nona Gaprindashvili, maar ze is de dameswereldkampioen en heeft nooit tegen mannen gespeeld.” Dat laatste klopt niet met de feiten: bovendien komt Gaprindashvili uit Georgië, niet uit Rusland.
Lees meer >Het is net schaken.
Ja hoor, daar was-ie weer: ‘het is net schaken’. Deze opmerking hoor je regelmatig als men bedoelt dat iets saai, langdradig of vervelend is. Meestal gebezigd door lieden die nog niet een loper van een paard kunnen onderscheiden. Spelen voetballers de bal iets te vaak naar elkaar toe zonder een meter terreinwinst dan is het net schaken. Duurt een debat veel te lang dan is het net schaken.
Lees meer >
Bovenstaande, tamelijk idiote vraag kwam bij me op naar aanleiding van de recente gebeurtenissen in Afghanistan. Via de omweg van ‘fanatisme’ om precies te zijn. Van Dale geeft bij de definitie van fanatisme aan: ‘dweepzucht … gepaard met onverdraagzaamheid jegens andersdenkenden’. Over gezellige fanatici hoeven we het dus niet te hebben. Blijkens het voorgaande vormen de fanatici een irritante deelverzameling van de verzameling van alle dwepers. Kennen we op schaakgebied eigenlijk dwepers (van niveau) die niet tot die irritante deelverzameling behoren?
Zo’n 200 kilometer ten zuiden van Moskou werd de afgelopen dagen in het beroemde Leo Tolstoy’s Staatsmuseum het eerste (rapid) schaaktoernooi ter ere van Tolstoy gehouden. Het evenement begon op 9 september, de geboortedag van de grote Russische schrijver. Het evenement duurde vier dagen en eindigde vandaag in een klinkende overwinning van onze landgenoot Anish Giri.
Aan het rapidtoernooi namen diverse gevestigde namen deel: Naast Anish Giri (Nederland) zagen we op de deelnemerslijst Dmitry Andreikin, Nikita Vitiugov, Evgeny Tomashevsky, Kirill Alekseenko, Maxim Matlakov, David Paravyan (allen uit Rusland), Anton Korobov (Oekraïne), Boris Gelfand (Israël) en de talentvolle jongeling Nodirbek Abdusattorov (Oezbekistan).
Giri met zijn slotwoordje bij de prijsuitreiking (Foto Eteri Kublashvili op de toernooisite)
Het evenement werd behalve door het Staatsmuseum Leo Tolstoy “Yasnaya Polyana” en de Russische Schaakbond ook nog gesteund door de Elena en Gennady Timchenko Stichting. Leo Tolstoy stond bekend als een briljant en tijdloos schrijver wiens boeken worden gelezen, bestudeerd, verfilmd en opgevoerd. En hetv was ook geen toeval dat Tolstoy ook van schaken hield.
Nadat Giri de eerste dag met 5 uit 5 was begonnen, scoorde hij ook goed op de tweede speeldag. Maar naar eigen zeggen had hij over geluk niet te klagen. In zijn eigen woorden nadat hij het toernooi op zijn naam had geschreven: “Ik heb genoten van mijn optreden in Yasnaya Polyana. Het resultaat bleek iets te hoog, want op de tweede dag speelde ik zeker niet op het overeenkomstige niveau. Het geluk was echter zo aan mijn kant dat niets me meer kon stoppen. Het spreekt vanzelf dat ik een groot liefhebber ben van het creatieve werk van Leo Tolstoj en ik ben dan ook erg blij dat dit toernooi is georganiseerd. Ik was mij er niet van bewust dat Tolstoy een schaakliefhebber was, maar mijn deelname aan de sightseeing tour vulde deze leemte op. Ik hoop dat dit evenement een traditie zal worden”.
Een aardige tactische pointe schudde Giri uit zijn mouw vanuit de volgende stelling:
Giri – Paravyan
Vanuit deze stelling volgde: 41.Tf8+ Kg7 (41… Kxe7? 42.Dxh7+ met damewinst) 42.Tg8+! Kf6 en nu de apotheose van de aanval: 43.e8P+! en opgegeven.
1-0
Lees meer >Het Nederlandse team heeft zich niet weten te plaatsen voor de kwartfinales van de Online Olympiade. Het team eindigde als zesde in poule D, terwijl een plek bij de eerste twee vereist was om door te gaan. Er werd gewonnen van Cuba, Columbia en Engeland, maar verloren van Amerika, Peru, Canada en Brazilië en met twee gelijke spelen tegen Polen en Turkije kwam het team uit op acht punten.
Het toernooi wordt in vijf weekenden gespeeld op Tornelo.
Lees meer >Onlangs is er een nieuw boek verschenen over de Europese geschiedenis van vier bordspellen schaken, dammen, molenspel en triktrak. Dit boek kan ook voor sommige schakers interessant zijn, hoewel het is geschreven vanuit het perspectief van een dammer.
Lees meer >Onder het pseudoniem “Spektrowski” houdt Alexei Zakharov uit Moskou op chess.com een blog bij. Onlangs publiceerde hij een artikel waarin hij een video presenteert die de aantallen grootmeesters van de toplanden in de loop van de tijd laat zien. Het is duidelijk dat de Sovjet-Unie jarenlang met grote overmacht aan kop ging, maar toen de Sovjet-Unie uiteenviel in alle landen zoals we die nu kennen, zien we dat het interessant wordt. Want grote schaaklanden als Oekraïne, Armenië en Georgië bijvoorbeeld, hebben ook heel wat grootmeesters voortgebracht.
Uiteraard zien we de opkomst van de Verenigde Staten met veel voormalige Sovjet-burgers en tegenwoordig ook een absolute grootmacht. De rol van Nederland is bescheiden, maar we zijn op de video toch goed te zien en dankzij de aanvoer van nieuwe grootmeesters spelen we toch een rol in deze animatie.
Bron: Countries With The Most Chess Grandmasters – Chess.com
Lees meer >
Inleiding
Mijn zesde recensie behandelt het boek: “Understanding Queen Endings” geschreven door GM Karsten Müller (1970) die bij ons uiteraard geen introductie behoeft, en Yakov Konoval (1955), die nog leerling is geweest op de beroemde Botwinnik-school. Hij heeft zich verdienstelijk gemaakt als programmeur. Zie bijvoorbeeld de zeven stukken-tablebases. Dit boek toont de samenwerking van eindspel-leraar (Müller) en de alleswetende computer, in beeld gebracht door Konoval. Het idee om eindspelboeken te zuiveren van fouten door sterke engines is natuurlijk niet nieuw. Dit boek is een voortvloeisel daarvan. Je zou ook de vijf eindspel volumes van Averbakh kunnen doorlichten. Of Chéron? Averbakh wordt op 8 februari 2022 overigens 100 jaar oud, het zou een mooi eerbetoon aan hem zijn, als iemand die klus op zich zou nemen.
Opbouw
Het boek is klassiek opgebouwd, elk hoofdstuk behandelt een eindspel met de dame in de hoofdrol. Op voorhand dacht ik dat het boek alleen dame vs. dame zou behandelen met alle
pionformaties die er zijn. Zoals het boek van John Nunn: “Secrets of Rook Endings.” Dat boek telt 352 bladzijden en behandelt alleen maar toren en pion tegen toren! Nee, allerlei onderverdelingen zijn opgenomen. Twee torens tegen dame, twee lichte stukken tegen dame, dame tegen pion(nen) enz. Dame vs. dame komt natuurlijk aan bod (hoofdstuk 2). Dit hoofdstuk gaf me al meteen een persoonlijke correctie. In het eindspel dame en randpion tegen dame alsook dame en paardpion tegen dame meende ik de remise-zone te kennen. Maar die zone was onjuist! Dankzij de table-bases is dat duidelijk geworden. Ik ga dat nu niet verklappen, koopt u daarvoor dit boek en de “nieuwe” remisezone wordt u ook duidelijk! Het hoofdstuk waar ik het meeste plezier aan beleefde was hoofdstuk 6: dame tegen twee torens. Wellicht omdat er weinig tot geen stof voorhanden is in andere eindspelboeken. Afgezien dan van Glenn Flears “Practical Endgame Play-beyond the basics”, maar dat kan ook liggen aan mijn beperkte voorraad schaakboeken. Voorts vind ik het prettig dat Müller vaak refereert aan andere boeken. Bijvoorbeeld op bladzijde 221 aangaande het eindspel: koning dame tegen koning loper en paard (zonder pionnen) waar hij verwijst naar John Nunns: “Secrets of Pawnless Endings”, met het excuus erbij dat hijzelf te weinig stof geeft. Mooi toch, die waardering voor collega-schrijvers. Ook is er waardering voor de toernooipraktijk, want bijna alle voorbeelden komen daarvandaan. Ook is het gros van de partijen van de laatste 20 jaar. Ik trof zelfs enkele bekenden aan! Het boek corrigeert deze toernooipartijen (uiteraard wemelen de partijen van de fouten, die de computer genadeloos laat zien). Daarnaast laat het boek de langste (lees lastigste) winsten zien in het eindspel dat op dat moment behandeld wordt. Dus wij kijken naar de partij Nakamura – Gunina (Caleta 2018) Koning met twee torens plus pion tegen koning dame en dan volgt later een geforceerde winst van 244 zetten, vanuit de moeilijkste beginstelling van dat specifieke eindspel.
Wekelijks publiceren we de diverse schaakrubrieken van de weekendkranten. Wij streven naar publicatie op de woensdag of donderdag na het voorgaande weekend.
Lees meer >
Schaakvereniging Maastricht, de oudste schaakclub van Limburg, viert op zondag 26 september het 100-jarig bestaan. De hele dag zijn er activiteiten. De vereniging roept alle schakers op: vier dit bijzondere feest met ons mee.
Schaak lekker mee in het blitztoernooi.
Benny Neyman zong het al een tijdje geleden: ‘Kom met me mee naar Maastricht’.
Lees meer >
