Inleiding:
Mijn 23e recensie gaat over het boek “The Thinker’s Game”, met als subtitel “Decoding the Chess Universe.” Dit boek is geschreven door Dr. Melvin Chen. Wat ik van Melvin heb kunnen vinden beperkt zich praktisch tot de achterkant van dit boek. Zo vond ik hem niet terug in de FIDE-ratinglijst. Hij is van het land Singapore in Azië. Als je dit boek leest, wat ik van kaft tot kaft heb gedaan,
Lees meer >
Wekelijks publiceren we de schaakrubrieken van Dimitri Reinderman voor HDC Media, Henk Prins voor het Reformatorisch Dagblad, Nick Maatman voor Dagblad van het Noorden / Leeuwarder Courant en Hans Ree in de Groene Amsterdammer.
Even wat fraais uit het verleden:
De befaamde WK-match, Fridrik Olafsson het commentaar
Lees meer >In het kader van 15 jaar geleden een verhaal van Herman Grooten dat oorspronkelijk 15 september 2010 geplaatst werd.
Engeland was in de jaren ’80 het walhalla van de schaaktoernooien. Niet alleen komt bij mijn weten de weekendtoernooivorm, zoals wij nu in Nederland ook kennen, daar vandaan. Ook op het gebied van de Open grootmeestertoernooien was er van alles te genieten. Er waren diverse evenementen die sterk bezet waren.
Lees meer >
Je hoort schakers wel eens verzuchten: “Als ik niet zoveel fouten zou maken, was ik een veel sterkere speler!” Een of meer fouten in een partij is nog tot daaraan toe. Die maken we allemaal en hoeven lang niet altijd dodelijk te zijn. Maar blunders? Die doen pijn. Heel veel pijn.
Het is me zelf te vaak overkomen. Het is hilarisch als u bedenkt dat ik ooit blunderde tegen Can Kabadayi, de al meerdere keren bekroonde auteur van deze prima training (o.a. Chessable-auteur van het jaar 2024). Het was in 2015 bij een weekendtoernooi in Malmö. Ik gaf totaal onnodig een loper weg. Dat was, meen ik me te herinneren, een typisch gevalletje van wat de auteur mobility restrictions noemt.
Met de kennis van nu was dat makkelijk te voorkomen. Waar het in deze training om draait, is dergelijke grote en onnodige fouten te voorkomen. Dat kan prima als we onszelf aanleren telkens een korte blundercheck uit te voeren. Hoe dat werkt leert u in deze Chessable-training.
Lees meer >Wekelijks publiceren we de schaakrubrieken van Dimitri Reinderman voor HDC Media, Henk Prins voor het Reformatorisch Dagblad, Nick Maatman voor Dagblad van het Noorden / Leeuwarder Courant en Hans Ree in de Groene Amsterdammer.
How I Learned to Stop Worrying and Love Main Line Chess
(vrij naar Merkwürdigliebe aka Dr. Strangelove)
Toen Peter Leko in 2004 als 25-jarige de WK-match tegen Vladimir Kramnik speelde, stond hij na 13 partijen met 7–6 voor. In de allesbeslissende 14e partij (Kramnik had als titelverdediger genoeg aan gelijkspel) koos hij met zwart voor de solide Caro-Kann, maar verloor. De manier waarop Leko zich probeerde te in te metselen en verschansen in een fortachtige stelling (22…Kd8?) deed mij denken aan de woorden van de vader van Bart Michiels,
Lees meer >➔ Dr. C. Schmid verbessert Rosentreter
➔ Dr. C. Schmid verschlimmbessert Quaade
Controleer maar, bijvoorbeeld met 365chess.com/analysis_board.php (up-to-date versie moet Stockfish 17 vermelden onder Stop Analysis)
Zoals u ongetwijfeld weet, heeft Schaaksite een aparte boekenrubriek waarbij we ernaar streven om elke vrijdag(ochtend) een recensie te plaatsen van een (actueel) boek dat de recensent grotendeels zelf mag uitzoeken. We onderhouden contacten met diverse uitgeverijen in binnen- en buitenland. De helaas al overleden schaakjournalist, Johan Hut, heeft deze rubriek opgestart en na een paar jaar heeft hij de coördinatie aan mij overgedragen. In de loop van de tijd hebben de nodige recensenten zich aan deze rubriek gecommitteerd om na verloop van tijd weer af te haken. In de levens van mensen verandert er natuurlijk wel eens wat. Op het moment van schrijven beschikken we over negen recensenten, waardoor elke reviewer in principe eens in de negen weken aan de beurt is, dat wij volgens een schema laten verlopen. Elke auteur wordt geacht zelf zijn/haar artikel zelfstandig op Schaaksite (dat met WordPress werkt) te plaatsen. De benodigde informatie hiervoor treft u aan onder onze gebruikershandleiding. Mocht u belangstelling hebben om aan te haken in ons recensentenkorps, kunt u een mail sturen naar ons redactieadres waarin u ons één of meerdere voorbeeld en toont van boekbespreking die u al eens geschreven heeft. Tijdens de zomer en de Kerstdagen lassen we een pauze in. Nu net na de zomer ben ik als coördinator van deze rubriek degene die aftrapt met een onlangs verschenen boek.
Op mijn bureau liggen al een tijdje lang een paar boeken te wachten om besproken te worden. Hoewel ik aan het begin van deze zomer officieel met pensioen ben gegaan, zou je denken dat ik genoeg tijd zou hebben om eens lekker te grasduinen in al die mooie schaakboeken. Niets is minder waar. Van het verhaal dat pensionado’s in een gat vallen, heb ik nog weinig gemerkt, het lijkt erop dat het drukker is dan ooit, hetgeen natuurlijk ook niet waar is… Heel toevallig is het boek dat ik hieronder wil bespreken precies op mijn verjaardag (de dag dat mijn pensioen inging) verstuurd, dus dan schreeuwt het erom te worden besproken. In de serie “Openings” van uitgeverij JBV Chess Books is GM Karsten Müller, die ook veel voor deze uitgeverij schrijft, er verantwoordelijk voor om dit boek – met zijn complimenten – mijn kant op te laten komen!
De auteurs: Jerzy Konikowski en Uwe Bekemann
Voordat ik inhoudelijk inga op dit boek, leek me goed om even te weten wie de auteurs zijn. Het zijn allebei heren op leeftijd (zoals ikzelf 😉) die schaken als hun passie hebben. Konikowski is een Pools/Duitse FM en komt nog op de Fide-ratinglijst voor. Van Bekemann heb ik weinig kunnen vinden, dan wel dat hij een correspondentiespeler is en – voor zover dat klopt – daarin de titel van internationaal meester (CCM=Correspondence Chess Master) heeft behaald.
Lees meer >Gebruikt jouw schaakvereniging het programma Rokade? Dan ben je er wellicht achter gekomen dat het programma niet meer ondersteund wordt door de ontwikkelaar, de oorspronkelijke website is dan ook verdwenen. Op zich geen probleem want ‘als het werkt dan werkt het’. Ook op mijn eigen schaakvereniging (Messemaker 1847) wordt Rokade met veel genoegen gebruikt voor de interne competities (op basis van het Keizer-systeem).
Sinds enige tijd heeft de KNSB de mogelijkheid geschapen om interne competities mee te laten tellen voor de KNSB-ratings (klassiek of rapid,
Lees meer >
