Afgelopen weekend was er weer een plof op de deurmat te horen. Caïssa-Eenhoorn jubileerde en daar hoort een jubileumboek bij. In de titel heb ik het al verklapt: dat is de inspanning waard geweest.
Nu schrijf ik wel vaker iets over jubileumboeken en die kun je op diverse manieren indelen. Zo heb ik een stapel boeken waar een collectief mee bezig is geweest (zoals deze) en een stapel waar één schrijver verantwoordelijk was.
Lees meer >
Tata Steel Chess Tournament A Celebration of 85 years
Het door Anish Giri gewonnen Tata Steel Toernooi was al weer het 85e keer dat dit geweldige schaakfeest werd gehouden. Hoog tijd dus om er een heel boek aan te wijden.
Het boek ziet er prima verzorgd uit met heel veel fraaie foto’s, verhalen, impressies en partijen. Het is gedrukt op stevig papier en met een harde kaft. Kortom: een sieraad voor je boekenkast. De recensie (met een uniek schaakfragment) lezen…
Lees meer >
Het Tata Steel is in volle gang. Je kijkt naar de partijen, en denkt: “Tjonge, dat wil ik ook kunnen”. Nou, dan is hier je eerste boek op weg naar het hoofdtoernooi van Wijk aan Zee.
Thomas Willemze heeft weer een boek uitgebracht, na in 2018 ‘The Chess Toolbox’ uit te hebben gebracht en vervolgens in 2021 een uitstapje maakte naar de opening met zijn boek ‘The Scandinavian for Club Players’ is hij nu bij het eindspel aangekomen.
Lees meer >
De ondertitel “Romanticism versus Modernity in Chess” geeft al goed weer wat het onderwerp van dit boek is. Willy Hendriks plaatste in zijn mooie boek “On the Origin of Good Moves” al eerder kanttekeningen bij de heersende ideeën over de schaakgeschiedenis. Dit is in zekere zin een vervolg, maar dan veel uitgebreider en met Johannes Zukertort als een van de belangrijkste hoofdpersonen. De andere is natuurlijk: Wilhelm Steinitz.
Het clichématige beeld is zo’n beetje dat de oude meesters er flink op los offerden en dat het een erezaak was om die offers ook aan te nemen. Het heeft een aantal prachtige partijen opgeleverd. Maar dat ziet men wel eens over het hoofd: ook tal van dramatisch slechte partijen.
Lees meer >
Nick Maatman (1995) is een Nederlandse internationaal meester, schaaktrainer en voormalig jeugdkampioen.
Na een voorwoord van Jorden van Foreest, legt Maatman de opzet van zijn boek uit. Daarna worden in acht hoofdstukken de verschillende thema’s besproken, bijvoorbeeld dubbelpionnen, hangende pionnen, of een gesloten pionnencentrum. Elk hoofdstuk is op dezelfde manier opgebouwd, beginnende met een serie van zes opgaven om de sfeer te proeven.
Lees meer >
Na mijn stukje over 100 jaar schaken in Soest was te verwachten dat iemand zou willen overtoepen. En zo plofte het boek “Staunton 150 jaar; 1871-2021” op mijn deurmat. Govert Pellikaan, welbekend van de teambattles, vroeg mij om wel vriendelijk te zijn gezien de leeftijd van de auteur. En ik kan verklappen dat ik me nergens in hoefde te houden: wat een prachtboek!
Eerst het onderwerp van het boek: de Groningse vereniging Staunton zag in 1871 het levenslicht.
Lees meer >Ik moet iets bekennen. Ik kom vaak op Schaaksite en lees vrijwel alles, maar de boekenrubriek sla ik meestal over. Dat ligt natuurlijk niet aan de recensenten; alles wat lijkt op serieus met schaken bezig zijn heeft me nooit getrokken. Hopelijk hebben jullie medelijden met mijn teamgenoten, die vaak na een uur naar mijn rokende ruïnes moeten kijken (zelf doet dat me nooit veel).
Maar toch ga ik hier een boek bespreken!
Lees meer >
Mijn elfde recensie behandelt het boek The Chess Bible – Most Instructive Tips, Axioms, One-Liners & Mantras van Krishnan “Vishnu” Warrier (1991). “Wie is in godsnaam Vishnu Warrier?” Een of andere GM uit India? Nee, Vishnu is in de VS geboren en is een expert-schaker. Expert als in: rating tussen 2000 en 2199. Bij 2200-fide mag je je immers CM noemen. Dit wetende word je onwillekeurig geraakt door de kwaliteit van dit boekwerk.
Het seizoen is alweer even bezig en het is daarom niet verwonderlijk dat er ontzettend veel schaakboeken verschijnen. Hoewel de kosten, ook voor uitgevers, de spuigaten uitlopen – denk aan de hoge prijzen van papier, brandstof voor het vervoer e.d. – weerhoudt dat ze er kennelijk niet van om de productie op peil te houden. Zoals u van ons gewend bent, proberen we met Schaaksite elke vrijdag een recensie van een (recent verschenen) boek te plaatsen.
Fischer beweerde ooit over de zet 1. e2-e4 “it is the best by test!” Op die uitspraak valt wel het een en ander af te dingen. Uit een overzicht van alle partijen gespeeld met e4 en d4 blijkt dat d4 wat beter scoort. Dat is niet alleen de bewering in het voorwoord van dit boek, maar ChessBase heeft ook een duit in het zakje gedaan. Een van de redenen waarom e4 wat minder lijkt te scoren is de Siciliaanse opening. Zwart stroopt zijn mouwen op en zegt tegen zijn tegenstander:
“Kom maar op, maak er maar een gevecht van!”
Zelf speel ik al zo’n beetje mijn hele leven Siciliaans. Het is inderdaad een heerlijke vechtopening. De keren dat ik slecht tot verloren heb gestaan, kan ik echt niet meer tellen. Maar wat ik wel weet is dat door die chaos op het bord menig tegenstander faalde in goede of gewonnen stelling en ik toch nog een half of heel punt scoorde.
Lees meer >
