Krantenrubrieken weekenden 16 en 23 September 2023
Wekelijks publiceren we de schaakrubrieken van Dimitri Reinderman voor HDC Media, Henk Prins voor het Reformatorisch Dagblad en Nick Maatman voor Dagblad van het Noorden / Leeuwarder Courant
Rubrieken
Leren combineren 9: het interferentiemotief
Deze rubriek is primair geschreven voor de minder geoefende clubschakers, waarin de beginselen van het combinatiespel centraal wordt gezet. Aan de hand van enkele instructieve voorbeelden wordt benoemd waar men op kan letten tijdens een partij. Dit alles met een knipoog naar de Stappenmethode, waar grotendeels de terminologie en andere aspecten aan ontleend zijn. En uiteraard kan men meteen wat gaan oefenen. Veel plezier!
Lees meer >“Hoe vaak denk jij aan het Romeinse Rijk?” door Gerhard Eggink
Sinds een week wordt de wereld opgeschrikt door mensen die zich dat afvragen. Het is trending op TikTok onder de hashtag #romanempire. Bijna 1 miljard views. Dat is heel erg veel. Wat erachter zit is niet helemaal duidelijk, maar het lijkt veroorzaakt te zijn door een video van iemand die zich Gaius Flavius noemt (zo’n naam zou ik dan ook uitzoeken)…Lees de hele column in PDF.
Deze en andere columnisten van SV Promotie,
Lees meer >De pen is machtiger dan het zwaard. Willy Hendriks over het ontstaan van de schaakwereld van vandaag
Een boek heeft je pas écht gegrepen, als je het om de haverklap ter sprake brengt. Een schaakboek bespreek je niet zomaar met niet-schakende buitenstaanders. Gebeurt dat wél, dan heb je een heel bijzonder boek in handen. Nu heeft Willy Hendriks zeker de gave om dat soort boeken te schrijven, maar met The Ink War (2022) doet hij het weer op compleet nieuwe wijze. De scherpe pen die hij hanteerde in Move First, Think Later (2012) en On the Origin of Good Moves (2020) gebruikt hij nog steeds. Maar het genre van zijn nieuwste werk laat toch iets minder ruimte voor provocatie. Geschiedschrijving heeft nu eenmaal niet hetzelfde lezersbereik als een zelfhulpboek. Ondanks het stoffige imago van geschiedenisboeken staat The Ink War bol van spraakmakende anekdotes en wetenswaardigheden.
Jan Timman in NRC: ‘Ik ben een prof. Ik schaak niet voor mijn plezier.’
Het is altijd een feestje om een interview met Jan Timman, de nestor van het Nederlandse topschaak, te lezen. Veel zaken zijn bekend voor ingewijden, maar je leest altijd weer wat nieuws. Geertje Tuenter zocht Timman op voor het NRC en kwam met een bijzonder verslag dat een paar dagen geleden werd gepubliceerd.
Ik pik er wat dingen uit.
Timman zegt dat vroegere schakers veel meer op hun talent konden drijven.
Schaakgeschiedenis in vogelvlucht 25: Crisis in de schaakwereld-1
Deze rubriek is gemaakt voor schaaksite.nl en is terug te vinden onder het kopje ‘Schaakhistorie’.
Omdat het schaakspel een eeuwenoud spel is, dat naar schatting al 3000 jaar oud is, lijkt het mij gepast om een serie korte artikelen te presenteren, waarin de schaakgeschiedenis voor het voetlicht wordt gebracht. Het is al weer even geleden, maar ik wil graag de draad weer oppakken. De laatste aflevering ging het over de opmars van Garry Kasparov (geboren in 1963) met het behalen van de wereldtitel in 1985 ten koste van Anatoly Karpov. In deze nieuwe aflevering zullen we het hebben over de crisis die in de schaakwereld ontstond toen Kasparov samen met de Brit Nigel Short uit de Fide stapte.
Garry Kasparov 1987 tijdens het Swifttoernooi in Brussel (foto Jos Sutmuller)
Nadat Garry Kasparov de titel had veroverd op Anatoly Karpov in bleek de nieuwe wereldkampioen ook heel dominant in de periode (uiteindelijk zo’n 15 jaar) dat hij wereldkampioen was. De enige die enigszins tegen hem op kon was Karpov, die juist in de tien jaar ervoor vrijwel alle toernooien op zijn naam had geschreven. Nu werd het Kasparov die de dienst uitmaakte. De twee vochten vijf ongelooflijk spannende wereldkampioenschapsmatches uit, in 1984 (controversieel beëindigd zonder resultaat met Karpov aan de leiding +5 -3 =40), in 1985 (waarin Kasparov de titel won, 13-11), in 1986 (nipt gewonnen door Kasparov, 12½-11½), in 1987 (gelijkspel 12-12, de titelhouder Kasparov behield de titel) en in 1990 (opnieuw nipt gewonnen door Kasparov, 12½-11½). In de vijf tweekampen speelden Kasparov en Karpov maar liefst 144 partijen tegen elkaar die eindigden in 104 remises, 21 overwinningen voor Kasparov en 19 overwinningen voor Karpov. Dit totaal geeft aan hoe dicht hun niveau bij elkaar lag.
Lees meer >Reactie op Manuel Nepveu
Beste Manuel,
Bedankt voor je eervolle vermelding in je laatste column. Ik kreeg twee keer de kans om het paardschijnoffer op f5 uit te voeren. In het eerste diagram op zet 17: 17.Pef5 exf5 18.Pxf5 De6 19.Dg5 Pe8 20.Lxg7 (20.Lh3 h6) 20…Dg6 21.Dxg6 hxg6 22.Pxd6 Pxd6 23.Lxf8 Pxf8 24.Tfc1 Tb8 Wit heeft een plusje. De tweede keer, tweede diagram, had ik het zeker moeten doen.
Lees meer >Schaakbord in Wenen
Wenen teert op vergane glorie. Onder de Habsburgers was het een voorname stad. De heren, dames verzamelden kunst en voorwerpen uit verre landen. Veel van dat fraais wordt tegenwoordig tentoongesteld in het Kunsthistorisches Museum. Dat je daar door de hele kunstgeschiedenis kunt lopen wist ik. Niet dat er ook een moeilijk te dateren schaakbord te zien zou zijn.
De bijgaande tekst vermeldt: Venetië (?), 1e helft 14e eeuw met latere aanpassingen.
Lees meer >Het is vijf voor A12 (en toch ga ik naar Wijk aan Zee)
Kun je als schaker nog onbezorgd naar Wijk aan Zee gaan om mee te doen met Tata Steel Chess 2024? De afgelopen jaren is er steeds meer bekend geworden over de milieuverontreiniging die door het voormalige “Hoogovens” veroorzaakt worden. Ondanks alle goede bedoelingen blijkt het bedrijf vervuilender en giftiger dan eerder gedacht en gecommuniceerd. Wat moet je daarmee als eenvoudige deelnemer aan dit “Wimbledon-of-chess”?
Een Amsterdamse collega van me hield me onlangs het perspectief voor van de Hoogovens als een na de Eerste Wereldoorlog gevestigde onderneming in (vrijwel) niemandsland die zorg moest dragen voor de strategisch geachte productie van staal.
Lees meer >“Genade voor Recht?” door Manuel Nepveu
Het seniorentoernooi in Dieren was weer gezellig. Veel bekende gezichten, een prettig weerzien (Ha Evert, dat is tien jaar geleden!). Ik had ook niet anders verwacht. Na de laatste ronde opperde mijn tegenstander dat ik misschien iets over het toernooi zou kunnen schrijven, misschien wel over onze partij. Hm, was dat laatste niet een brug te ver? Lees de hele column in PDF.
Deze en andere columnisten van SV Promotie,
Lees meer >
