Het is altijd een feestje om een interview met Jan Timman, de nestor van het Nederlandse topschaak, te lezen. Veel zaken zijn bekend voor ingewijden, maar je leest altijd weer wat nieuws. Geertje Tuenter zocht Timman op voor het NRC en kwam met een bijzonder verslag dat een paar dagen geleden werd gepubliceerd.
Ik pik er wat dingen uit.
Timman zegt dat vroegere schakers veel meer op hun talent konden drijven.
Deze rubriek is gemaakt voor schaaksite.nl en is terug te vinden onder het kopje ‘Schaakhistorie’.
Omdat het schaakspel een eeuwenoud spel is, dat naar schatting al 3000 jaar oud is, lijkt het mij gepast om een serie korte artikelen te presenteren, waarin de schaakgeschiedenis voor het voetlicht wordt gebracht. Het is al weer even geleden, maar ik wil graag de draad weer oppakken. De laatste aflevering ging het over de opmars van Garry Kasparov (geboren in 1963) met het behalen van de wereldtitel in 1985 ten koste van Anatoly Karpov. In deze nieuwe aflevering zullen we het hebben over de crisis die in de schaakwereld ontstond toen Kasparov samen met de Brit Nigel Short uit de Fide stapte.
Garry Kasparov 1987 tijdens het Swifttoernooi in Brussel (foto Jos Sutmuller)
Nadat Garry Kasparov de titel had veroverd op Anatoly Karpov in bleek de nieuwe wereldkampioen ook heel dominant in de periode (uiteindelijk zo’n 15 jaar) dat hij wereldkampioen was. De enige die enigszins tegen hem op kon was Karpov, die juist in de tien jaar ervoor vrijwel alle toernooien op zijn naam had geschreven. Nu werd het Kasparov die de dienst uitmaakte. De twee vochten vijf ongelooflijk spannende wereldkampioenschapsmatches uit, in 1984 (controversieel beëindigd zonder resultaat met Karpov aan de leiding +5 -3 =40), in 1985 (waarin Kasparov de titel won, 13-11), in 1986 (nipt gewonnen door Kasparov, 12½-11½), in 1987 (gelijkspel 12-12, de titelhouder Kasparov behield de titel) en in 1990 (opnieuw nipt gewonnen door Kasparov, 12½-11½). In de vijf tweekampen speelden Kasparov en Karpov maar liefst 144 partijen tegen elkaar die eindigden in 104 remises, 21 overwinningen voor Kasparov en 19 overwinningen voor Karpov. Dit totaal geeft aan hoe dicht hun niveau bij elkaar lag.
Lees meer >
Beste Manuel,
Bedankt voor je eervolle vermelding in je laatste column. Ik kreeg twee keer de kans om het paardschijnoffer op f5 uit te voeren. In het eerste diagram op zet 17: 17.Pef5 exf5 18.Pxf5 De6 19.Dg5 Pe8 20.Lxg7 (20.Lh3 h6) 20…Dg6 21.Dxg6 hxg6 22.Pxd6 Pxd6 23.Lxf8 Pxf8 24.Tfc1 Tb8 Wit heeft een plusje. De tweede keer, tweede diagram, had ik het zeker moeten doen.
Lees meer >Wenen teert op vergane glorie. Onder de Habsburgers was het een voorname stad. De heren, dames verzamelden kunst en voorwerpen uit verre landen. Veel van dat fraais wordt tegenwoordig tentoongesteld in het Kunsthistorisches Museum. Dat je daar door de hele kunstgeschiedenis kunt lopen wist ik. Niet dat er ook een moeilijk te dateren schaakbord te zien zou zijn.
De bijgaande tekst vermeldt: Venetië (?), 1e helft 14e eeuw met latere aanpassingen.
Lees meer >Kun je als schaker nog onbezorgd naar Wijk aan Zee gaan om mee te doen met Tata Steel Chess 2024? De afgelopen jaren is er steeds meer bekend geworden over de milieuverontreiniging die door het voormalige “Hoogovens” veroorzaakt worden. Ondanks alle goede bedoelingen blijkt het bedrijf vervuilender en giftiger dan eerder gedacht en gecommuniceerd. Wat moet je daarmee als eenvoudige deelnemer aan dit “Wimbledon-of-chess”?
Een Amsterdamse collega van me hield me onlangs het perspectief voor van de Hoogovens als een na de Eerste Wereldoorlog gevestigde onderneming in (vrijwel) niemandsland die zorg moest dragen voor de strategisch geachte productie van staal.
Lees meer >
Het seniorentoernooi in Dieren was weer gezellig. Veel bekende gezichten, een prettig weerzien (Ha Evert, dat is tien jaar geleden!). Ik had ook niet anders verwacht. Na de laatste ronde opperde mijn tegenstander dat ik misschien iets over het toernooi zou kunnen schrijven, misschien wel over onze partij. Hm, was dat laatste niet een brug te ver? Lees de hele column in PDF.
Deze en andere columnisten van SV Promotie,
Lees meer >
Wekelijks publiceren we de schaakrubrieken van Dimitri Reinderman voor HDC Media, Henk Prins voor het Reformatorisch Dagblad en Nick Maatman voor Dagblad van het Noorden / Leeuwarder Courant
Mijn eerste recensie voor Schaaksite gaat over “Max Euwe’s beste partijen” door Jan Timman. Het boek bevat 80 door Timman geselecteerde partijen van Euwe, 75 winstpartijen en vijf remises die Euwe had moeten winnen. De eerste van de chronologisch geordende partijen is Euwe-Réti uit 1919; de laatste is Euwe-Sosonko uit 1975, waar de 74-jarige Euwe na een prachtig middenspel, mede door taaie verdediging van Sosonko, de winst laat lopen.
Op Schaaksite treft u op vrijdag wekelijks een boekrecensie aan. Een nieuwe recensent is Sam Baselmans. We stellen hem graag nader aan u voor. Hieronder een door hem zelf geschreven korte biografie.
Foto privé collectie
Ik ben Sam Baselmans en ben 24 jaar.
Mijn hele leven woon ik al in Tilburg en ook speel ik bij de Tilburgse schaakvereniging De Stukkenjagers. Toen mijn broertjes allebei schaakten en naar toernooien gingen, ging ik vroeger regelmatig mee. Op een gegeven moment ben ik het zelf op gaan pakken en mee gaan doen aan toernooien.
Momenteel zit ik in mijn laatste studiejaar van de studie Technische bedrijfskunde op het Avans en werk bij bioscoop Cinecitta in Tilburg. Dit is tevens de speellocatie van De Stukkenjagers, dus ik ben hier uiteraard vaak te vinden.
Naast schaken zijn mijn hobby’s sporten, muziek luisteren, films kijken (moet natuurlijk ook wel als je bij een bioscoop werkt) en reizen. Ook heb ik een passie voor het verzamelen van oude schaakliteratuur en een passie voor het ontwikkelen van mezelf als persoon. Ik ga graag naar musea en ben zeer leergierig.
Mijn clubgenoot Herman Grooten had mij gevraagd of er nog leden waren die interesse hadden in het schrijven van recensies en mij leek dit een leuke uitdaging. Vandaar dat ik hier nu mee aan de slag ben gegaan. Ik kijk er erg naar uit om leuke stukjes te schrijven en mezelf te verbeteren in dit vakgebied.
Klik hier op de korte biografieën van onze andere recensenten.
Lees meer >Op Schaaksite treft u op vrijdag wekelijks een boekrecensie aan. Een nieuwe recensent is Ludo Tolhuizen. We stellen hem graag nader aan u voor. Hieronder een door hem zelf geschreven korte biografie.
Ludo Tolhuizen (1961) speelt al bijna 50 jaar schaakcompetitie.
Na vele jaren bij de Pion uit Roosendaal, de club uit zijn jeugd, extern te hebben gespeeld, speelt hij sinds enkele jaren extern voor SV Eindhoven, waar hij sinds zijn studententijd onafgebroken de interne speelt.
Sinds zijn afstuderen in de wiskunde aan de TU Eindhoven werkt hij bij Philips Research. In zijn vakanties speelt hij vaak toernooien, helaas de laatste tijd steeds minder goed. Met het schrijven van boekrecensies heeft hij in ieder geval het idee nog iets aan schaken te doen.
Komende vrijdag zal Ludo zijn eerste recensie plaatsen van het boek van Jan Timman over Max Euwe.
Klik hier op de korte biografieën van al onze recensenten.
Lees meer >
