Wekelijks publiceren we de schaakrubrieken van Dimitri Reinderman voor HDC Media, Henk Prins voor het Reformatorisch Dagblad, Nick Maatman voor Dagblad van het Noorden / Leeuwarder Courant en Hans Ree in de Groene Amsterdammer.
In elk toernooi zien we de nodige eindspelen ontstaan en vrienden en bekenden weten dat ik dat daar een meer dan normale interesse voor heb. In dit Nederlands Kampioenschap zag ik een paar eindspelen die mijn aandacht trokken, toevallig omdat er een luikje in mijn hoofd openging waardoor een bepaald type kennis plotseling naar boven kwam. Gezegd moet worden dat de nu volgende fragmenten vaak in een tijdnoodfase (en soms uit een tiebreak kwamen, met veel minder tijd) ontstonden, waardoor ik geneigd ben het spel van de spelers met de mantel der liefde te bedekken. Vanaf de zijlijn wordt van alles geroepen (vooral in het hedendaagse voetbal!) en de schaakwereld doet daar tegenwoordig ook volop aan mee. Heeft uiteraard te maken met de engines die iedereen kan aan- en uitzetten. In livestreams zien de commentatoren (én het publiek) vaak geen engine, maar wel een balk aan de zijkant van het diagram die flink omhoog (dan wel omlaag) schiet als er een blunder wordt gemaakt. Dan is het makkelijk om kritiek te leveren; gemakshalve wordt vergeten dat als je zelf achter het bord zit en de spanning van de partij voelt, het allemaal niet zo eenvoudig is om de goede voortzettingen te vinden. Dit gezegd hebbende, bespeur ik bij veel schakers weinig affiniteit met eindspelen. Er blijkt bij velen een soort “ingewortelde angst” te bestaan om een eindspel in te gaan; men houdt liever zoveel mogelijk stukken op het bord om in een koningsaanval zijn slag te kunnen slaan. Dat wil iedereen wel! Desondanks ben ik van mening dat kennis van het eindspel, aangevuld met de nodige vaardigheid om een eindspel ook op de juiste manier te kunnen behandelen, bij veel spelers tot een aanzienlijke verhoging van hun niveau zou kunnen leiden. Is het niet bekend dat je middenspelen veel beter gaat behandelen als je weet wat je moet overhouden? Omdat ik dit soort bevindingen en deze conclusies al vaker heb geuit (zoals u kunt zien in de serie Eindspelfinesses die ik ooit samen met GM Twan Burg heb opgezet) leidde dat er zelfs toe dat ik door New in Chess werd benaderd of ik boek over het eindspel in elkaar te zetten. Mocht het u in interesseren, onderaan dit artikel de link naar dit boek.
Dat het eindspel zo moeilijk is, blijkt ook uit de vele voorbeelden uit de (groot)meesterpraktijk. In het NIC-blog heb ik hiervan een paar krasse staaltjes uit dit jaar gevonden, waarin sterke GM’s soms vreselijk mistasten:
Lees meer >
Zlotnik’s Middlegame Manual is en blijft een standaardwerk in de schaakliteratuur. Deze vernieuwde editie, uitgegeven door New In Chess in 2020, bevestigt zijn status als klassieker: een boek dat generaties schakers heeft geholpen, en zal blijven helpen, om strategisch inzicht te ontwikkelen aan de hand van herkenbare pionnenstructuren en heldere uitleg. Ondanks enkele kanttekeningen bij de invloed van het rekenapparaat (waarover later meer), blijft het een onmisbare gids voor wie het middenspel écht wil begrijpen.
Lees meer >
Stukken ruilen, hoe moeilijk kan het zijn? In materieel opzicht kun je er toch niet minder van worden? Bovendien, als je een pion voor staat, kan het vast geen kwaad om met stukkenruil een stapje dichter bij een winnend eindspel te komen.
Maar dan het eeuwige dilemma, is het nu wel of niet een goed idee om het paard tegen de loper te ruilen? Is dit een eindspel uit de categorie goed paard tegen slechte loper?
Lees meer >Jeffrey van Vliet werd afgelopen zondag de eerste open rapidkampioen van Amsterdam. Open rapidkampioen Amsterdam, het klinkt zo vanzelfsprekend, maar dit was pas het eerste toernooi. Was er hiervoor een NIET-open toernooi?
Een persoonlijk verslagje van mij, een deelnemer die wel erg onderin eindigde en daar vrede mee heeft, vindt u op mijn site.
Wekelijks publiceren we de schaakrubrieken van Dimitri Reinderman voor HDC Media, Henk Prins voor het Reformatorisch Dagblad, Nick Maatman voor Dagblad van het Noorden / Leeuwarder Courant en Hans Ree in de Groene Amsterdammer.
Het overkomt de laatste tijd veel verenigingen. In de mailbox duikt een ´schikkingsvoorstel´ op. Toch niet weer een phishing mail? Na enig onderzoek blijkt dit niet het geval. Het schikkingsvoorstel is meestal afkomstig van het gerenommeerde ANP, het Algemeen Nederlands Persbureau. Een gespecialiseerd bedrijf spoort met detectiesoftware foto’s op websites op die een match vormen met foto’s uit de beeldbank van het persbureau. Lijkt dat het geval, dan volgt een claim van honderden euro’s wegens schending van auteursrechten.
Lees meer >Ik heb de schaakpartijen die ik bewaren wil opgeslagen op de ouderwetse manier, op papier dus. Dat
gebeurt nog steeds. Daarnaast heb ik een flink deel hiervan ook in een database zitten. Een flink deel,
niet alles. De strenge controle van meester Fritz heeft er voor gezorgd dat een aantal partijen dat in het
‘pre-rekenbeest’- tijdperk door de die-wil-ik-wel-bewaren-keuring kwam, toch niet de eer ontving in de
database te mogen.
U bent hem vast wel eens tegengekomen op een schaakevenement. Harry is één van de hofleveranciers binnen de Nederlandse schaakwereld. Zijn foto’s verschijnen regelmatig op deze site. Wie is hij? Wat beweegt hem? Wat maakt hij mee?
Wanneer ben je begonnen met schaken en wie heeft het je geleerd?
Een vriendje van de lagere school heeft het me geleerd. Ik was een jaar of zeven of acht. Op elfjarige leeftijd ben ik bij een schaakclub gegaan in mijn geboortedorp Huizen. Daar was ik een hoge uitzondering, destijds waren er geen jeugdleden.
Lees meer >
Elke dag een stuk of tien schaakpuzzels oplossen is een prima oefening. Dat doe ik dus heel consequent. Daarbij merk ik ook op dat mijn rekenvaardigheden…? Hoe zal ik dat subtiel zeggen? Niet optimaal zijn. Ook mijn intuïtie zit me soms lelijk in de weg. Neem deze stelling. De opdracht is standaard dat degene die aan zet is, een winnende voortzetting heeft. Wat denk je dan al gauw? Er zal wel iets inzitten met een achterste lijn of iets dergelijks. Maar wat ik in gedachten ook probeerde, ik vond aanvankelijk geen winnende voortzetting. Totdat me iets begon te dagen…
