Binnen en buiten de schaakwereld valt wel eens of vaak de naam van de Amerikaanse schaker Robert James Fischer (1943-2008, wereldkampioen van 1972-75). Vaak gaat het dan over zijn schaakstijl, zijn wil tot winst, zijn strijd tegen de Russen, zijn karakter, zijn antisemitisme, enz.
Vandaag wil ik het over iets anders hebben: zijn bekende boek uit 1966. Het boek werd geschreven en samengesteld door Stuart Margulies,
Lees meer >
Sommige schaaktrainers gebruiken eindspelstudies in hun trainingen omdat die vele voordelen hebben om bepaalde vaardigheden aan te leren en verder te oefenen. Dat studies een ideale tool kunnen vormen voor schaaktraining van talentvolle spelers, blijkt als we bedenken wat voor soort vaardigheden een speler tijdens een partij nodig heeft. Even een paar op een rijtje:
Die laatste vaardigheid is meer mentaal en valt buiten de schaaktechnische aspecten, maar iedereen die wel eens naar een bord met een stelling heeft zitten staren, weet hoe lastig het kan zijn als je telkens maar weer dezelfde varianten zit te berekenen, zonder dat je een stap dichterbij de oplossing komt. Het in “cirkeltjes draaien in je denkproces” zal niet onbekend klinken en toch is het juist soms noodzakelijk om jezelf te dwingen af en toe in een totaal andere richting te moeten denken om de oplossing op het spoor te komen. Herman Grooten werd benaderd door ARVES (de vereniging van de eindspelstudie componisten om voor hun site hier eens nader op in te gaan. Hij schreef een artikel voor ARVES dat u kunt lezen onder de volgende link (het is wel in het Engels): Herman Grooten using Endgame Studies in training
Lees meer >Een willekeurige avond om 20.15. Jij doet mee aan de interne competitie, en de ronde is net begonnen. Je mobiel staat uit, de klokken staan aan, en jij denkt rustig na over je zesde zet.
Maar dan wordt er op je schouder getikt – en achter je staan twee ernstige mannen. “Kunt u even meekomen? Want dít – ze wijzen op je bord – dit kan écht niet.”
Lees meer >
Wekelijks publiceren we de schaakrubrieken van Dimitri Reinderman voor HDC Media, Henk Prins voor het Reformatorisch Dagblad, Nick Maatman voor Dagblad van het Noorden / Leeuwarder Courant en Hans Ree in de Groene Amsterdammer.
Het EK schaken individueel algemeen van 2025 vindt momenteel plaats. Hetzelfde toernooi van 2024 was pas in november jl. De kampioen van 2024 doet dit jaar niet mee en kon dus slechts een paar maanden van zijn titel genieten.
Voor Nederland doet nu alleen Jorden van Foreest mee. Enige historie aangaande sommige Nederlandse deelnemers leest u hier.
Onder de deelnemers is ook Ruslan Ponomariov,
Lees meer >
Dit is het soort openingsboek dat ik fijn vind: heldere uitleg van plannen en ideeën voor zowel wit als zwart en gestoeld op begrip van typische (pion)structuren. In plaats van zo’n repertoireboek waarbij je met een nieuwtje op zet 13 zwart toch wel dwingt om een paar nauwkeurige te doen, jajaja! (Of, zoals dat in de moderne tijd gaat: een flitsend YouTubefilmpje dat bewijst dat de Jobava Londen ATLIJD BINNEN 6 ZETTEN WINT.) Het is een boek in de geest van Sokolov’s Winning [getver,
Lees meer >Komend weekend met mijn club Erasmus naar Oostende. Voor een vriendschappelijke match tegen de schaakclub van die badplaats aan de Belgische kust. De club, de Koninklijke Oostendse Schaakkring (KOSK) bestaat dit jaar honderd jaar en heeft een kleurrijke voorzitter die al veertig jaar de scepter zwaait. Hij vindt het nu tijd voor abdicatie.
Als je de recente podcast met hem beluisterd hebt (de tweede podcast ‘Schaakmat of Meesterzet? – Een Openhartig Gesprek met José Vandekerckhove’ in de podcastserie ‘De vonk en de weg’ via Spotify of via de website https://boekhoudbuddy.be), zou je hem willen toeroepen: doe dat niet, aftreden. Uw schoenen zijn nog altijd te groot voor een ander om daar in te treden. En bovendien, leeftijd is ook maar een statistiek.
Maar wat heeft de Avenue du Gui met Oostende en schaken te maken? Welnu, lees en huiver.
Lees meer >“In schaaktoernooien op alle niveaus is het voor de deelnemers van levensbelang om hun tegenstander te slim af te zijn. Maar waarom leidt dat bijna nooit tot misdadige taferelen? Ja, er worden met enige regelmaat cheaters ontmaskerd, maar waar is het geweld? Waar zijn de moorden? Ik denk dat die wegblijven juist doordat al het geweld, alle intriges en plots, op het bord plaatsvinden. Schaken is een hyper-gesublimeerde vorm van agressie.
Lees meer >N.B. Omdat ik nogal wat citaten uit het boek, zowel uit het Engels als het Duits heb overgenomen en misschien niet iedereen dat even makkelijk kan lezen, heb ik er voor ieders gemak de vertalingen onder gezet in een kleiner lettertype.
Vooraf over de auteur
Internationaal meester Willy Hendriks heeft alweer zijn vierde boek van de persen laten rollen. Na “Move First, Think Later”, “On the Origin of Good Moves”, “The Ink War” is begin dit jaar “The Philosopher and the Housewife” gepubliceerd. Willy Hendriks (1966) is een Internationaal Meester die al meer dan dertig jaar werkzaam is als schaaktrainer. Zijn bestseller “Move First, Think Later” won in 2012 de Book of the Year Award van de Engelse Schaakbond.
Laten we om te beginnen even ingaan op de persoon Willy Hendriks, geboren op 21 februari 1966 woonde hij in zijn jeugd in het Brabantse Boekel. Toevallig woonde ik daar niet zover vandaan, namelijk in Uden. Daar had de jeugdleider van de plaatselijke vereniging (ODI=Ontspanning Door Inspanning) het al gauw door wat mijn persoontje betreft. Rond mijn 16de strikte hij mij om les te geven aan de jongere jeugd. Totaal ongeschoold werd ik voor een demonstratiebord gezet, de Stappenmethode moest nog uitgevonden worden. Er was slechts het boek Jeugdschaak van Berry Withuis dat via de V&D gekocht kon worden. Het was een grappig boek met schaakverhalen maar van een didactische methode was geen sprake. Wel was er één aspect dat Withuis goed gezien had: hij zorgde ervoor dat kinderen hun zogenaamde “Pionnendiploma”, “Torendiploma” en “Koningsdiploma” konden halen. Waarom er geen “Loper-, Paard- of Damediploma” te behalen vielen, weet ik eigenlijk nog steeds niet. Op een gegeven moment werd duidelijk dat er ene ‘Willy’ uit Boekel bij de kinderen zat, die les van mij kregen, maar dat dit (naar later bleek) dé Willy Hendriks zou zijn, die ik veel later persoonlijk leerde kennen, wist ik toen niet. Hij begon naar eigen zeggen pas op zijn 12de met schaken, maar wel meteen heel fanatiek. Daarna is hij in het seizoen 1984-85 ook nog jeugdkampioen van de NBSB geweest, destijds in Oisterwijk. In diezelfde periode (de seizoenen 1983/84 en 1984/85) speelde hij in het eerste team van HMC, dat destijds in de eerste klasse B van de KNSB-competitie uitkwam. Toen Willy in Nijmegen filosofie begon te studeren, was het ook logisch dat hij bij het roemruchte SMB uit die stad ging spelen.
Lees meer >Zeg eens eerlijk: als jij een schaakpuzzel oplost, hoe lang blijf je dan zoeken naar het antwoord? En wanneer blader je door naar de oplossingen achterin, of klik je op ‘Solution’? Ik moet bekennen… zelf geef ik geen goed voorbeeld.
Want sommige van die opgaven zie ik meteen, andere na een paar minuten, en een derde categorie zie ik nooit. En met ‘nooit’ bedoel ik: echt nooit – ook niet als je me 10 jaar opsluit in een isoleercel.
Lees meer >
Na de zet is het uw beurt. Sleep het stuk dat u wilt zetten.
abcdefgh
